brandende braamstruik braambos uit Exodus 13 Mozes

Afstand én nabijheid

‘Kom niet dichterbij’, waarschuwde de Heer (Exodus 3:5).
‘Toen antwoordde God: Ik ben die er zijn zal’ (Exodus 3:14).

In Exodus 3 zit een contrast:
afstand én nabijheid.

In de braamstruik komen twee kanten van God samen:
Zijn heiligheid én Zijn nabijheid.

afstand

Aan de ene kant mag Mozes niet dichterbij komen.
Het vuur in het braambos is gevaarlijk vuur.

De mens komt niet in de búúrt van Gods volmaaktheid.
De schoenen moeten uit, de blik afgewend.

In de oude kerk zei men: Deus semper maior est.
God is altijd groter. Machtiger. Puurder.

Steeds weer overweldigt Gods aanwezigheid mensen.
Waar Hij verschijnt, komt een mens op de knieën te liggen.

God is de God van boven de wolken,
ver verheven boven ons mensen.
Op eigen beweging kan Mozes God niet bereiken.

En gelukkig maar ook –
want omdat God altijd groter is,
is er niets of niemand dat Hem klein krijgt.

Dat wij God niet altijd kunnen volgen,
bereiken of begrijpen is niet alléén maar lastig.
Het kan ook een diepe troost zijn.

God stijgt ver boven ons kennen en kunnen uit:
juist omdat Hij totaal anders is,
kan Hij bereiken wat geen mens bereikt.

Hij bedenkt wegen
die niemand anders bedacht zou hebben,
Hij doet wat niemand anders kan doen.

nabijheid

Dat brengt ons ook bij die andere kant van Exodus 3,
de andere kant van het contrast.

Naast de verheven heiligheid van God
wordt de tedere nabijheid van God duidelijk.

Mozes komt op eigen kracht geen stap dichterbij de braambos.
Maar dat betekent niet dat geen mens in Gods buurt kan komen.

Uit de braambos klinkt Gods stem.
Het is die warme stem, die afstand overbrugt.

Een mens kan alleen dichterbij God komen
doordat God Zélf erop staat dat dat gebeuren zal.

Het initiatief gaat van Hem uit:
waar Gods stem klinkt, ontmoeten mensen hun God.

Daar en toen, bij de braambos, bij Mozes.
Hier en nu, steeds als de Bijbel opengaat, bij jou en mij.

En het meest in het levende Woord,
in Jezus Christus, onze Heer.

Heilig is Hij, zonder zonden,
volmaakte Zoon van God.

En tegelijkertijd: nabij als geen ander,
verbindende Stem van de Allerhoogste.

Zoals Mozes alleen met God in contact kwam
via de omweg van Gods Stem,

zo raken wij alleen met God verbonden
via de omweg van Zijn Zoon.

Op het kruis komen Gods heiligheid
en Zijn nabijheid samen.

Net als bij de braamstruik
schuilt er een contrast in het kruis.

Juist omdat God ver weg was op goede Vrijdag,
bewees Zijn nabijheid op de Paasmorgen.

Zo is God:
heilig én nabij.

Hij doet Zijn Naam eer aan:
Ik zal er zijn.

Hij is Wie Hij zegt te zijn:
God met ons.

Dit vind je misschien ook interessant...