Op een zonnige middag hadden pa en ma zin in een boswandeling. De kinderen zagen het niet erg zitten: te warm, te saai, te vermoeiend. De wandeling kwam er tóch. Na een paar honderd meter ontdekten de kinderen iets tussen de bomen: een meterslange schommel. Een paar minuten schommelen verbeterde de sfeer tijdens de boswandeling aanzienlijk.
De reis van je leven kent verschillende fases. Vaak gaat het voor je de wind: bij elke stap kom je verder. Soms gaat het moeizamer. Christelijk geloof spreekt van vertrouwen op God, juist ook op die moeizame momenten (tekst loopt door onder de foto):
De schommel in het bos
En als je eens door de bomen het bos niet ziet
Verras Ik je met een plaats om uit te rusten
Een open plek in het bos
Een bankje dat aan de hemel hangt
En als je zelf niet veel meer verder komt
Breng Ik je weer in beweging
Hemelwaarts gaat het:
hoger en hoger, het Licht tegemoet
En als je dan weer verder kunt
vergeet dan niet wie Ik ben:
precies op het juiste moment
die twee sterke Handen in je rug
Prachtig het verhaal van de schommel
Dank je wel! Dit is erg mooi.